Clairette De Die. Maar dan anders.

Zaterdag gingen we naar vrienden S & F en bewonderden hun nieuwe stulp. Voorwaar een prachtige boerderij, wel nog met 10 jaar werk aan ;-) maar ze hebben er goesting in.

Omdat het al bijna drie jaar geleden was, en de nieuwe huisvesting natuurlijk, brachten we een lekker fles voor ze mee. Ken je Clairette De Die? Een soortement fris zoetige schuimwijn, heerlijk voor het aperitief.
Maar na een autorit van bijna een uur was het te warm om ze onmiddellijk te schenken, dus besloot F dat ze "even" in de diepvries kon.
De knal die we halverwege de namiddag hoorden kon niemand thuisbrengen, maar we dachten dat die wel "van buiten" kwam. U kan het vast al raden:



Toch nog lekker, ijsschilfers Clairette.

Geld.

Nu ben ik de niet eerste die vind dat je niet oNNozel moet doen over het nut van geld en de algemene economische toestanden, maar toch.
Soms worden er dingen verknoeid door geldgewin. Een mens wordt er niet vrolijk van. Ik leg uit wat ik bedoel.

Voorbeeld 1: Het "meuleke" aan de supermarkt.
Kindjes willen er graag op, om even een minuutje of zo door elkaar geschuddeld te worden na een (voor hen) oeverloos saaie winkeltocht. Maar toch, overal (en echt bijna overal) kost dat ding 1 euro. 1 euro voor een paar minuutjes schudplezier. Resultaat: dat ding staat bijna de hele dag stil. Misschien naief, maar als het bijvoorbeeld maar 50 cent zou kosten ... zou het dan niet veel meer opbrengen? Ik zou alvast meedoen.

Voorbeeld 2: De kermis.
Zie bovenstaand verhaal in een notendop.
Natuurlijk moeten die mensen ook een astronomisch bedrag betalen voor een staanplaats. Maar zo maak je toch veel kapot.
We waren gisteren (zondagnamiddag, zeer mooi weer) op de foor en we konden bij wijze van spreken in ons bloot gat lopen. Geen kat te zien. Wat hebben we gedaan: 2x eendjes vangen, 2x rups, 4x draaimolen (waarvan 1x gratis wegens het vangen van de flosj). Kostprijs 18 euro!

Voorbeeld 3: Strips.
Er worden veel strips uitgegeven. Vaak brol, soms prachtige dingen.
Maar waar ik het op mijn heupen van krijg is het gerek en het getrek aan een verhaal. Soms 5, 6 of 7 strips (ingebonden, glanspapier ... de zogenaamde kwaliteitsstrip) om een verhaal te vertellen dat je in 1 of maximum 2 albums kan doen.
Ook komt er soms een pareltje uit, dat het moet stellen zonder een glanzende publiciteitscampagne. Sommige mensen kopen dat dan, maar ja, deel twee komt nooit uit omdat het eerste deel niet genoeg verkocht. Tja. Daar zit je dan met een half of een kwart verhaal. Zonde. En dan hoor je dat het niet zo goed gaat in de stripwereld, ja zeg!

Tot zover mijn gezaag.

Het kussen van lange adem.

Ziehier de oplossing van het raadsel, waar beste mensen maar een luttele twee reakties op gekomen zijn ;-) Ik zal het wel toeschrijven aan komkommertijd en zomer en zo.
Mijn eerste gecrocheteerde kussentje. Niet voor herhaling vatbaar kan ik je wel vertellen, want het was een langdradig werkje. Het resultaat vind ik wel schattig.

Het kwam uit onderstaande Phildar boekje, ergens van de jaren '70 vorige eeuw. De kleuren heeft C gekozen, vandaar dat het onderstuk gemaakt is van roze fleece.

Sfinks.

De weergoden waren Sfinks weerom niet echt goed gezind. Maar och, we mogen niet klagen.

Het was nat, modderig en koud. Maar ook gezellig en plezant. Er zat voldoende rum in de cocktails, de pannenkoeken waren warm, de wokskes lekker en spicy, de muziek bij wijlen prachtig en het gezelschap meer dan fijn. Ook enkele geesten van een ver verleden waren present. Twintig jaar is erg lang om iemand niet te zien, over een trip down memory lane gesproken. Toch wel fijn om dan te merken dat je nog altijd goed weet wat te vertellen en te mijmeren over vroeger.

Iemand een idee?

Toen het hier allemaal op de tafel lag vroeg N.: "Euh mama, wat ga je hier nu eigenlijk mee doen?"
Dus nu, beste mensen, wat enig idee wat ik hier nu eigenlijk feitelijk mee ga aanvangen?
Ik ben eens benieuwd ;-)

Science fiction.

Na een paar PB'tjes met een zekere Paasei viel me iets op. Mijn liefde voor boeken is ontstaan door mijn vader en zijn collectie Science Fiction romans en kortverhalen. Verslinden deed ik die als prille puber. Ja, als kind las ik ook al veel: "Pipi Langkous" en "De kinderen van Bolderburen" en "De vijf". Ook de hele reeks van de Lemniscaat uitgeverij.

Ook Fantasy vind ik te pruimen, maar daar zit veel kaf tussen het koren, om over metafysisch gewauwel maar te zwijgen. En ik weet dat er ook veel brol tussen de SF zit, maar toch.
Ooit kreeg ik van de P, de geliefde van deze huisvrouw, de hele SF collectie van zijn vader. Alles zit daarbij ... Asimov, Simak, Dick, Herbert, Vance, romans en kortverhalen ... heel veel "zwarte beertjes". Honderden boeken. Bij deze nog eens bedankt ;-) Ik ben er nog niet helemaal door.

Mijn favorieten zijn: "Dune" van Herbert, "Waystation" van Simak, "Do androids dream of electric sheep" van Dick, "A handmaids tale" en "Oryx and Crake" van Atwood en "Ecotopia" van Callenbach. Ik vergeet er vast tientallen.

Oh ja, Dick is misschien moeilijk, omdat hij zoveel rare dingen geschreven heeft. Hij was blijkbaar ook een notoir druggebruiker, maar soms ook zo brilliant. Lees zijn kortverhalen en wees verbaasd.

Kleedje voor N.

N het dochtertje van vrienden G en B wilde ook graag zo'n kimonokleedje. Voilà. Ik maakte er voor het plezier ook nog een kleine bloemenbroche bij met de overschotjes.