Bel me!

In mijn leven gebeuren niet zo snel spectaculaire dingen, maar toen ik een tijdje terug het volgende verhaal vertelde aan deze huisvrouw, zei die direct: "Ooh, dat moet je bloggen!" Dus hierbij.

Een paar maanden geleden begaf ik me met Dochtertje naar Bonneke en Bompi, dat wil dus zeggen dat ik een kort stukje over de gruwelijk Antwerpse ring moest. Die zat naar goede gewoonte weer eens overvol, dus nam ik de singel.
Alles ging goed tot we weer vast zaten vlak na Berchem-station. Ik zucht eens en kijk achter me naar Dochtertje die zich wel lijkt te amuseren met haar baby-pop. Daardoor krijg ik de (niet onknappe) man in het oog, die in de auto naast me ook in de file zit. Hij draait eens met z'n ogen en doet een handgebaar naar mij dat zoveel wil zeggen als: "Allez, het is weer klaar op de singel, we zitten weer vast". Ik doe iets terug in de stijl van: "Ja, inderdaad, stom verkeer zeg."

Waarop de man zich even bukt en iets neemt (in z'n handschoenkastje?). Prompt laat hij (al breed glimlachend) een papier zien waarop in grote cijfers, zijn (vermoedelijke) telefoonnummer staat. En maakt er nog het gebaar "Bel me" bij.

Nu vraag ik me de volgende dingen af ... wat brengt zo iemand om dat te doen? Verwacht hij nu dat ik een wildvreemde ga bellen? Wanneer heeft hij dat papiertje gemaakt? Was het zijn eigen idee, of is het een nieuwe rage? En vooral ... zou er ooit iemand daar daadwerkelijk op ingaan en dat nummer bellen?

Voor alle duidelijkheid, ikke niet.

Hartjes.

Het ding is af. Eindelijk. Ik zag zoiets hangen in de winkel, keek naar de prijs en dacht bij mezelf: "Dat maak ik toch gewoon even zelf". Let vooral op het woord "even". Urenlang hartjes knippen, versieren, naaien ... maar zoals gezegd, het is nu af. En het hangt op. Pfiew.

Moederdag.

Moederdag vierden we in onze familie altijd op 15 augustus. Maar ja, sinds Zoontje naar school gaat, maken we daar maar twee dagen van ... de tweede zondag van mei is dus ook al moederdag! Leuk, als er gefeest mag worden doen we mee. En zeg nu zelf, dit kreeg ik van Zoontje ... schattig niet? (psst, het is een servietring)

Play-Doh.

In een ver verleden werkte ik voor een speelgoedbedrijf, het klinkt misschien leuk, en dat was het bij momenten zeker. Veel, heel veel gelachen en plezier gemaakt.
En de extra legale (en illegale) voordelen kunnen ook tellen. Zoveel stalen speelgoed moesten we op tijd en stond opruimen om niet te verzanden in een kantoor dat klaar is voor Tante Kaat of erger nog Sien en Maria :-)
Wat deden we dan met dat speelgoed, zal de ijverige lezer zich vast afvragen ... wel, een groot deel bevind zich ten huize Pixie, dat spreekt voor zich.

Hieronder een voorbeeld van de (fake) Play-dough die we toen in de collectie hadden. Van zolder gehaald, afgestoft en de verdroogde dough weggesmeten. De kindjes vinden het alvast zalig. Maar pas op, het kan moederlijke gevoelens oproepen ;-)






Lief hé.

BAF!

Ik ben gisteren met Man z'n auto tegen de mijne gereden ... qua stupiditeit kan dat tellen vind je niet? Maaaarr ... er waren verzachtende omstandigheden, twee om correct te zijn.

1. We waren naar het schoolfeest geweest, Man was BOB en ik had "wat op". Let wel ... tipsy, niet dronken hé.
2. Man zet nooit zijn handrem op, en laat (wegens saaie technische redenen, waar ik jullie niet mee zal vervelen) altijd zijn auto "in eerste" staan.

Dus, om een lang verhaal kort te maken ... ik ga even snel Man z'n auto verzetten (1 meter achteruit rijden) om meer plaats te creëren om met de mijne te parkeren. Resultaat ... ik start, en daarop maakt de kar een sprong (echt waar: een SPRONG) naar voor. BAF, tegen de mijne, zucht.

Resultaat: Kinderen in halve shock (allez ja, verschoten), Man z'n plastiekje van knipperlicht kapot en een ferme deuk.

Aan de mijne is niks ... alleen een schaafwondje aan de bumper ;-)

Het begin van alles.

Gisteren met m'n vijfjarig zoontje naar toneel geweest, en het was prachtig!
"Het begin van alles" van vzw Luxemburg.

Het was grappig, ontroerend, inventief en liefdevol ... kortom ... leuk voor zowel moeder als kind.
Over vriendschap, forsbollen, mémé, 1000 geurzeepjes, roze steppen, seventies bloemekesbehang, lievelingskleur groen ("hé mama, mijn lievelingskleur is ook groen hé, hé, hé"), doodgaan, gitaar spelen op een tennisraket, zachte schoten van bomma's, smikkeltaart, tellen tot 20, kruipen in "uw holleken" en stoem stoemer stoemst :-)