Het officiele kittyville mutske.

Het is waarschijnlijk nog een beetje vroeg om mutskes te breien, maar hier kon ik niet aan weerstaan, het officiële Kittyville mutske. Het hoe vindt u hier!

De eerste keer mét een rondbreinaald, maar ook met een hoop gefoefel. De oren en de flapjes worden normaal gezien aangebreid, maar ik vond dat oeverloos ingewikkeld, dus dan maar zo.

Breizak, revisited.

Ik had een paar maanden geleden een breizak ineen gezet. Maar hij bleek niet echt praktisch in het gebruik.

Dus, opnieuw. Breder (veel breder) en met wat versiering bij.
Voor de applicatie heb ik fototransferpapier (of zoiets) van de Hema gebruikt. Je print de desgewenste tekening of foto op dat papier en dat strijk je dan op een stofje. Wasbaar en alles. Ik heb een witte katoen gebruikt, daarna uitgeknipt met een zig-zag schaar en gewoon op de zak gestikt. Het strikje is een gratis (!) broche van bij Cora Kemperman (als je genoeg koopt denk ik).

Naaifrenzy part 5.

Project van de naailes: een bloesje.
In de reeks: dit modelleke maak ik nooit meer. Een hele hoop gepruts en gekl**t met bandjes, rits en veel tegenwringende toestanden met een heel fijn stofke. Zucht. Wel schoon anders.

Naaifrenzy part 4.

In navolging van Madame Zsazsa, na ook de granen van haar te hebben gekregen, ziehier twee bedbeesten/granenkussens voor de kinderen.

Een stoer en griezelig exemplaar voor zoon:

Een bloem voor dochter:

Allebei in zachte overschotjes van fleece en "borg" (van in een te klein en versleten berenjasje).

Naaifrenzy part 2.

Ja hoor, we blijven bezig.

Een broekje in tweed voor N:
(voor de geïnteresserden: ook helemaal "gevoejerd" in katoen want het "pikte")

Een pyjamabroekje voor N uit een overschotje indonesische stof:

En een pyjamabroek voor W, ook van indonesische batikstof:

Naaifrenzy part 1.

Ik hoorde het al een paar keer: allez stilgevallen qua naaien?

Neeneenee!! Sinds ik naailes volg zit ik in een heuse naaifrenzy. Vandaag dus deel 1.
Dé pyjama's voor de kinderen, eigenlijk al klaar op kerstavond, nu pas op de Pixie blog. Ach ja, u moet maar denken, het kind kan toch niet alles tegelijk doen hé.

Eentje voor C:



En ook één voor N:

Pompons.

Vandaag voor het eerst sinds jaren een pompon gemaakt:

Eerst 2 rondjes (de maat van de uiteindelijke pompon) knippen. Gaatje en slip in maken, en opeen leggen.


De wol eromheen winden, en desgevallend wisselen van kleur.


Schaar tussen de twee kartonnetjes murwen, en de wol openknippen. Koordje om de wol binden en goed aantrekken. Bolletje bijknippen en klaar!


Sjaal voor C. Met pomponnetjes en gehaakte bloem.

Het kussen van lange adem.

Ziehier de oplossing van het raadsel, waar beste mensen maar een luttele twee reakties op gekomen zijn ;-) Ik zal het wel toeschrijven aan komkommertijd en zomer en zo.
Mijn eerste gecrocheteerde kussentje. Niet voor herhaling vatbaar kan ik je wel vertellen, want het was een langdradig werkje. Het resultaat vind ik wel schattig.

Het kwam uit onderstaande Phildar boekje, ergens van de jaren '70 vorige eeuw. De kleuren heeft C gekozen, vandaar dat het onderstuk gemaakt is van roze fleece.

Iemand een idee?

Toen het hier allemaal op de tafel lag vroeg N.: "Euh mama, wat ga je hier nu eigenlijk mee doen?"
Dus nu, beste mensen, wat enig idee wat ik hier nu eigenlijk feitelijk mee ga aanvangen?
Ik ben eens benieuwd ;-)

Kleedje voor N.

N het dochtertje van vrienden G en B wilde ook graag zo'n kimonokleedje. Voilà. Ik maakte er voor het plezier ook nog een kleine bloemenbroche bij met de overschotjes.

Kimono's.

Eén voor mijn dochter:


Eén voor m'n zoon:


Allebei met Pixie label ;-)

Pixie labels.

Gewoon omdat het leuk is: mijn eigen "pixie" labels!
Het groen mocht iets feller zijn, maar het roze is goed. Vanaf nu in alle kleren, gehaakte en gebreide spullen. Kortom alles wat ik knutsel en frutsel krijgt een label.

Wollepoes.

Blijkbaar is dit zo het standaard start-breiwerkje in de lagere school, maar ik moest er ook één hebben voor de kinderen. Een gebreide poes. Eigenlijk is dit niets meer dan een rechte lap. Toenaaien en vullen. Ogen, oren en neus borduren en een staart vingerhaken. Nog een sjaaltje vlechten ... en klaar!

China girl.

Deze wahm (www.kikisj.be) deed me aan iets denken (kijk vooral naar het schattige kleedje) ... mijn allereerste werkstukje op mijn naaimachine was dit chinese kleedje. Let vooral op de borduursteek op de bias band, ik dacht eerst dat ik dat toch nooit zou gebruiken. Verre van! Ik heb die borduursteken al heel veel gebruikt. Plezant!

Kunst.

Kunst volgens de kleintjes.
Wat heb je nodig: opgespannen doeken bij casa. De verf is plakaatverf of acryl. En dan nog glitters, papieren zakdoekjes, eventueel zelfgemaakte sjablonen en vormpjes om mee te stempelen of te rollen.
Ook eventueel wat bijsturen anders krijg je in het geval van m'n dochter één egale zwartbruine smurrie ;-)

Dochter C, 2,5 jaar:


Zoon N, 5,5 jaar:

Voor luie dagen.

Een enkel/teenbandje(ketting?) voor warme, zwoele dagen. Benodigdheden: Kraaltjes (duh), elastische draad en wat grotere kralen en zilveren toestandjes. Twintig minuten werk, tops.

Hartjes.

Het ding is af. Eindelijk. Ik zag zoiets hangen in de winkel, keek naar de prijs en dacht bij mezelf: "Dat maak ik toch gewoon even zelf". Let vooral op het woord "even". Urenlang hartjes knippen, versieren, naaien ... maar zoals gezegd, het is nu af. En het hangt op. Pfiew.

Moederdag.

Moederdag vierden we in onze familie altijd op 15 augustus. Maar ja, sinds Zoontje naar school gaat, maken we daar maar twee dagen van ... de tweede zondag van mei is dus ook al moederdag! Leuk, als er gefeest mag worden doen we mee. En zeg nu zelf, dit kreeg ik van Zoontje ... schattig niet? (psst, het is een servietring)

Nog hutten.

Interessante lectuur voor de enthousiaste huttenbouwer. Van heel eenvoudige tot geavanceerde kunstige hutten. Heel knap!


"Het complete boek over hutten" - Louis Espinassous. Uitgegeven bij Standaard Uitgeverij.

Mooie bollekes.

Wat zo leuk is aan breien is niet alleen het breiwerk op zich en het resultaat op het einde. Nee hoor, gewoon zo'n schattig bolletje wol dat naast je op de zetel ligt maakt me blij (bij momenten dan toch).
Met m'n nieuwe (Japanse) priemen van bamboe kan het helemaal niet meer stuk. Zeg nu zelf ... prachtig toch.