Ecotopia.

Ik ben een herlezer.
Er bestaat geen achtergrondboek, zoals je ook achtergrondmuziek kan hebben, maar ik lees sommige boeken keer op keer weer. Vooral omdat ze me een bepaald gevoel kunnen geven.
Sommige boeken vind ik bijvoorbeeld echte winterboeken, zoals "The secret history" van Donna Tartt of "Heksenkind" van Monica Furlong. Anderen lees ik meer in de zomer, maar enkelen kan ik blijven herlezen.

Eén daarvan is "Ecotopia" van Ernest Callenbach. Science fiction van de bovenste plank, geschreven in 1975.
In "Ecotopia" gaat de schrijver William Weston als eerste buitenlandse journalist in 1999 de staat Ecotopia bezoeken. Ecotopia heeft zich in 1980 afgescheiden van de VS, en in dit betrekkelijk nieuwe land staan milieu, gezondheid en welbevinden op de hoogste plaats. Weston bezoekt het land, de mensen en uiteindelijk de president. De roman is het relaas van zijn zoektocht naar het ware gelaat van Ecotopia en vind ook zichzelf een beetje terug.

Je moet het natuurlijk in "zijn tijd zien", het boek is geschreven in de post hippie tijd en bevat nogal wat clichés. Zo worden er nogal wat kruidige sigaretten gerookt en vrije liefde bedreven, en wat de verpleegsters doen, tja, beste lezers ... daar moet je het boek dan maar eens voor lezen ;-)